Bağlanma, doğum sonrası bebeğin anneyle ilk temasıyla başlar; kişinin kendisiyle ve insanlarla ilişkisini (arkadaş, aşk, evlilik ve iş ilişkileri) belirler. Kişilik özelliği olarak davranışlarına yansır. 

Bağlanma, çocuğun annesinden beklediği yakınlık görme ihtiyacının nasıl karşılık bulduğu, çocuğun temel ihtiyaçlarının annesi (bakım veren kişi tarafından) ne kadar önemsendiği ve ihtiyaçların karşılanmasındaki zamanlama (dakiklik) çocuğun annesi aracılığı ile dış dünyayı algılama ve yorumlama biçimine göre gelişir. 

Bebek kendine bakan kişiden, yaşama tutunabileceği, onu tehlikelerden koruyabileceği bir güç ve güvenle sığınabileceği bir liman olmasını bekler. Anne- bebek ilişkisi sürecinde genellikle şu bağlanma türlerinden biri gerçekleşir:

• Güvenli bağlanma,

• Kaygılı bağlanma, 

• Kaçıngan bağlanma

Psikoloji Dünyasında bağlanma sorunlarının iyileştirilmesi için anne – çocuğun birlikte katılabileceği oyun ve etkinlikler düzenlenir.