Ergenlik dönemi ruh sağlığı, uyum ve davranış sorunlarının her zamankinden daha sık karşılaşıldığı bir dönemdir. 0-6 yaş döneminde ergenlik dönemine kargo yapılan sorunlar, bireyselleşme sorunları, kimlik bocalaması, arkadaş ilişkileri sorunları, akademik başarısızlık, kendilik algısı sorunları, kaygı sorunları, aileyle iletişim sorunları, cinsel kimlik bunalımları vb. sorunlarla ergenlik döneminde sıkça karşılaşılmaktadır.

Aile ile iletişim sorunu, diğer ergenlik sorunlarının daha ağır geçmesine, sorunların çeşitlenmesine neden olabilmektedir.

Ergenlik dönemi sadece bir büyüme ve gelişme dönemi değildir; aynı zamanda bir başkalaşım dönemidir. Ergen, bir yandan bedenindeki değişikliklere uyum sağlamaya çalışırken, bir yandan da “Ben kimim? Kime benzemeliyim? Nasıl biri olmalıyım?” gibi soruların yanıtlarını aramaktadır. Ergen, giderek artan bağımsızlık ve özgürlük ihtiyacı ile alması gereken sorumluluklar arasında sıkışmaktadır. Bu sıkışıklık anne- babasıyla arasında ile “zapt etmeye karşılık alt etme” mücadelesine neden olmaktadır. Ergen için bireyselleşme, anne – babadan ayrışma ihtiyacı, ergenin anne babasını kendisinden uzaklaştırma ve onların beğendiklerini beğenmeme gibi davranışlar sergilemesine neden olmaktadır. Aslında bu dönemde çocukların anne – babanın desteğine her zamankinden daha fazla ihtiyacı vardır. Ancak zapt edilmemek için yokmuş gibi davranır.

Psikoloji Dünyasında, ergen ve anne – baba arasındaki ilişkinin geliştirilmesine ve iletişim sorunlarının giderilmesine dönük şu çalışmalar yapılır:

·         Anne – babaya “ergenle yaşamayı öğrenmelerine” yardımcı olacak psiko-eğitim desteğinin verilmesi,

·         Ergenle, ergenin yaşadığı zorluklar, sıkıntılar ve duygular konusunda görüşmelerin gerçekleştirilmesi çalışmaları yapılır.